ငယ့္ကုိ ဝက္ဝံေလး တဂ္ထားတာကုိ ေတာင္ မေရးျဖစ္ဘူးျဖစ္ေနတယ္...။ ေရွ႕ေလွ်ာက္ပိုဆုိးမယ္ထင္တယ္...။ စာေမးပဲြက ပိုုပိုနီးနီးလာတယ္ေလ... ။ ခုေတာ့ အေၾကြးလုိ စိတ္ထဲမွာက်န္ေနတာနဲ႕.. ေရးေပးလုိက္တယ္ ဝက္ဝံေလးေရ...။
ကုိယ့္ကို အျမင္ကတ္ရတဲ့အေၾကာင္းရင္းေတြဆုိေတာ့... ေျပာမဆုံးေပါင္ ေတာသံုုးေတာင္ ေတာ့ ျဖစ္ျပီ..။ ငယ္ကေလ.. လူခ်စ္ေအာင္ သိပ္ေနတတ္တာဟုတ္ဘူး...။ ေျပာလုိက္ လုပ္လုိက္ရင္ ရုိက္ေပါက္ေတြခ်ည္းပဲ... ။ အဓိကကေတာ့ အေမေမြးထဲက ေခါက္ရုိးက်ိဳးလာတဲ့ မ်က္နွာရွစ္ေခါက္ခ်ိဳးၾကီး က အရင္းခံေပါ့...။ တခါတေလ သူကုိယ္တုိင္ေမြးထားတဲ့ သူ႕သမီး အငယ္ေလး ကိုေတာင္ သူကိုယ္တုိင္ က "ဘာျဖစ္ေနျပန္တာလဲ ဆူပုတ္ေနတာပဲ" တဲ့...။ ငယ္လည္းျပန္ေျပာလုိက္ပါတယ္...။ ေမ ေမြးလုိက္တည္းက ဒီမ်က္နွာၾကီးပဲ လုိ႕....။ ဟုတ္တယ္ေလ... ကိုယ့္ေမေမကေတာင္ ကုိယ့္ကို အဲ့လုိျမင္ေနမွေတာ့ သူမ်ားေတြဆုိ ေျပာမေနနဲ႕...။
ျပီးေတာ့ ငယ္ က ငယ့္သူငယ္ခ်င္း အရင္းေတြကလြဲရင္ လူ အသစ္ေတြနဲ႕သိပ္ခင္ခင္မင္မင္မေနတတ္ဘူး...။ အမွန္ေတာ့ အဲ့တာ လူေတာမတုိးတာေလ...။ ဒါေပမယ့္ အမ်ားစုက ငယ့္ကို မာနၾကီးတယ္ပဲထင္ၾကတယ္..။ တုိးတုိးတမ်ိဳး က်ယ္က်ယ္တမ်ဳိး ေျပာၾကတယ္ေလ...။ ငယ့္အခင္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းကုိေတာင္ လာေျပာတဲ့သူ ရွိတယ္...။ "နင္မုိ႕ သူနဲ႕ေပါင္းတယ္။ အဲ့ေလာက္မာနၾကီးတာကို" တဲ့..။ ငယ့္သယ္ရင္းေလးကလည္း ငယ့္ဂုဏ္ကို ျမွင့္တင္ေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းအေကာင္းစားေလးဆုိေတာ့ေလ... "နင္တုိ႕ ေပါင္းမၾကည့္ဖူးလုိ႕ပါ သူက ငေပါ" တဲ့.. ။ ၾကည့္ဦး..။ အဲလုိ သူငယ္ခ်င္းဂုုဏ္ကိုျမွင့္တင္ေပးတာ...။ တခါေတာ့ မ်က္နွာခ်င္းဆုိင္ကို လာေျပာတာ ခံရဖူးတယ္ဗ်...။ ဘယ္တည္းက ၾကည့္မရျဖစ္ေနလဲ မသိပါဘူးဗ်ာ ( ဘယ္သူမွလည္း သူ႕ကိုမၾကည့္ခိုင္းေနပါဘူး။ ကိုယ့္ဘာသာေနတာကို ျပႆနာလာရွာတာေလ... ) ငယ္ ရွစ္တန္းနွစ္ေပါ့... ထမင္းစားဆင္းလုိ႕ အိမ္ျပန္ထမင္းစားျပီး ေက်ာင္းကို ျပန္အလာေလ...။ အဲ့ေန႕က ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ငယ္နဲ႕တူတူျပန္ေနၾက သယ္ရင္းေလးက ပါဘူး...။ ငယ္ တစ္ေယာက္တည္း ေက်ာင္းကို ျပန္လာတာေပါ့...။ ငယ္ ေက်ာင္းထဲကို စက္ဘီးတြန္းျပီး ဝင္လာတည္းက သူထုိင္ၾကည့္ေနတာ ငယ္သိတယ္...။ ဒါေပမယ့္ ခါတုိင္းလဲ သူက အဲ့လုိၾကည့္ေနတာပဲေလ... ။ အဲ့တာေၾကာင့္ ငယ့္ဘာသာ ငယ္ ဆက္ျပီး စက္ဘီးစတန္းမွာ စက္ဘီးထားဖုိ႕ သြားတာေပါ့...။ နဂုိတည္းကလည္း ေယာက္်ားေလးေတြနဲ႕ေတြ႕ရင္ မ်က္နွာက အလုိလုိ တည္သြားတတ္တာဆုိေတာ ငယ့္မ်က္နွာကလည္း တည္ေနတယ္ထင္ပါတယ္...။ ငယ့္ဘာသာ သာ မ်က္နွာတည္တယ္ထင္တာေလ..။ သူ႕အျမင္မွာ ဘာရုပ္ထြက္ေနလဲသိပါဘူး....။ ငယ့္စက္ဘီးေရွ႕ ရုတ္တရက္ ပိတ္ရပ္လုိက္ျပီး.. "နင့္ကုိယ္နင္ တကမာၻလုံး ေယာက္်ားေတြက ၾကိဳက္ေနတယ္မ်ားထင္ေနလား" တဲ့ အရပ္ကတုိ႕ရယ္..။ သူကနည္းနည္း ေကာင္မေလးေတြ စိတ္ဝင္စားတာခံရတဲ့သူဆုိေတာ့ သူထုိင္ၾကည့္ေနတာေတာင္ ငယ္က ဂရုမစိုက္ဘူးဆုိတာမ်ိဳးမ်ား သူကုိယ္သူခံစားမိသြားလားလဲသိဘူး...။ သူေျပာသလုိဆုိ ကုိယ့္ကို ေဝ့ၾကည့္သမွ် ေယာက်္ားေတြကိုပဲ ငယ္ က အားရပါးရျပန္ျပံဳးျပရမယ့္ပံု...။ ခက္ေရာ...။ (အဟိ...ေနာက္နွစ္က် သူပဲ ငယ့္ကုိ အသည္းအသန္လုိက္တာ... အဟိ... ဘာမွေတာ့မဆုိင္သလုိပဲ... ၾကံဳၾကံဳမၾကံဳၾကံဳ ၾကြားတာ... ဘာဖစ္တုန္း... )။
ေနာက္တခုက သိပ္သည္းမခံတတ္တာ... ။ ငယ္ မေက်နပ္ဘူးဆုိ ခ်က္ခ်င္းလႊတ္ကနဲေျပာတတ္တာ.. အဲ့အက်င့္ကမေကာင္းဘူး...။ ဟုိတခါလည္း... ဂ်ီေတာ့မွာ ခင္ေနတဲ့ အကိုၾကီးတေယာက္ကို ေျပာေနရင္းနဲ႕ ငယ့္ကိုဘေလာ့လုိက္တယ္ ထင္ျပီး ေမးလ္ကေန သြားခ်ဲတာေလ.. အဟီးးး.. ျပီးေတာ့မွ.. ဟုတ္ဘူး.. ငယ္ က view past chats ကုိ click တာကို block this person ကို သြားclick မိရက္သားျဖစ္ေနတာေလ...။ အဲလုိကမူးရႈးထုိးက လုပ္တတ္ေသးတယ္...။ အမွန္ေတာ့ မေကာင္းတဲ့အက်င့္ေလ... ေဒါသထြက္လြယ္တဲ့အျပင္ မစဥ္းစားပဲ လုပ္တတ္တာ အမွန္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ဆုိးတယ္ အဲ့အက်င့္က...။
ျပီးေတာ့ မ်က္နွာမွာစိတ္ခံစားမႈေပၚေနတာ...။ ေဒါသထြက္တယ္ဆုိလည္း ရုပ္က ခ်က္ခ်င္းပုတ္သြားတာေလ...။ အဲ့အက်င့္လည္းေကာင္းဘူး...။ တခါတုန္းကဆုိ ေက်ာင္းေနာက္ဆံုးနွစ္တုန္းက စာတမ္းတင္ရတယ္ေလ... ။ ငယ္က ေညာင္ဦးမွာအဖြားရွိေတာ့ အၾကံအဖန္လုပ္ျပီး ေရးရမယ့္ေခါင္းစဥ္ကို ယြန္းထည္လုပ္ငန္းအေၾကာင္း ေရြးလုိက္တယ္...။ ျပိးေတာ့ paper ကိစၥအေၾကာင္းျပျပီး.. ေညာင္ဦးကိုလစ္တာေပါ့... ။ ငယ္တုိ႕က product ထုတ္လုပ္ပံုအဆင့္ဆင့္ အျပင္ လုပ္ငန္းရဲ႕ final accounts (နွစ္ခ်ဳပ္စာရင္း ) ေတြအထိ ဆြဲေပးရတယ္ေလ..။ အဲ့မွာ ျပႆနာကစတာပဲ...။ ငယ္ေျပာတာက ရွင္းရွင္းေလး...။ ဘယ္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ကမွ ကိုယ့္ ဝင္ေငြ အမွန္ကို မေျပာဘူးဆိုတာ ငယ္သိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ငယ္ မခန္႕မွန္းတတ္လို႕ ငယ့္ကို ခန္႕မွန္းေျခေလးေျပာျပပါလုိ႕... ရာခိုင္နႈန္းနဲ႕ေပါ့ ဥပမာ ၁၀၀ ရင္းရင္ ဘယ္နွရာခုိင္နဳန္းပတ္ဝန္းက်င္ေလာက္ အျမတ္ေပါ့... ဘယ္သူမွ သူ႕ကို အဲ့စာရင္းၾကီးျပပါလုိ႕မေတာင္းဘူး.. ။ အမွန္ပဲေျပာလုိ႕လဲ မေျပာဘူး...။ စတည္းက စကားက ပုလႅင္ခံျပီးသားကို...။ ငယ့္ကိုရုပ္တည္ဂ်ီးနဲ႕ဒီလုိမ်ိဴးဘယ္လုပ္ငန္းရွင္မွမေျပာဘူးတဲ့.. ။ ငယ္ေရွ႕တည္းက စကားခံျပီးသား..။ အဲ့တာကို စာရင္းသိရရင္ ငယ္ကပဲ သူ႕ကိုအဲ့ည ဓားျပလာတုိက္ေတာ့မယ့္ပံုနဲ႕ေလ။ ငယ္လည္းဘာစကားမွကိုဆက္ေျပာဘူး...။ အဟီးးးး...။ ဘာမွဆက္မေမးေတာ့ပဲ ငုတ္တုတ္ၾကီးထုိင္ေနေတာ့ အဟိ.. ၾကာလာေတာ့ သူလည္း နည္းနည္းေတာ့ အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္လာတယ္ထင္တယ္.. အဟိ..။ ငယ့္အေၾကာင္းသိတဲ့ ငယ့္အမက ေနာက္မွတေခါက္ျပန္လာပါဦးမယ္ ေမွာင္ေနလုိ႕ ဘာညာေျပာျပီးျပန္ထြက္လာ ရတယ္ေလ...။ ငယ္က ျပန္ပါဦးမယ္လုိ႕ေတာင္ နဳတ္ဆက္ဘူး... ။ စိတ္အရမ္းတုိေနလုိ႕ေလ...။ တကယ္ေတာ့ ငယ္ လူၾကီးလူေကာင္းမဆန္တာပဲေလ.. ခုမွျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့...။
ေနာက္ျပီး.......။ အဲ့ ေျပာေတာ့ဘူး.. ။ ၾကာရင္ နာ့ဘေလာ့ေလးေတာင္.. ဘူမွ လာလည္မွာဟုတ္ေတာ့ဘူးဟ.. ဝက္ရ...။ အဟီးးး.. မီး ကခု အဲ့လုိဟုတ္ေတာ့ပါဘူး... ရင္က်ပ္.. အဲ့ေလ ရင့္က်က္လာပါဘီဂ်.. ။ အဟီးးး...။ မဆုိစေလာက္ေလး နည္းနည္းေလး ပိစိေလး.. စိတ္တုိလြယ္တာေလးပဲ က်န္ေတာ့တာဘာ...။ ဟီးးးး...။
ဒါဘဲ..။ျပီးျပီ...။ တာဝန္ေက်ဘီေနာ္ ဝက္...။ ဟြန္႕...။ ေတာ္လုပ္တာနဲ႕ က်ဳပ္ကို အညင္ကတ္ပီး ဘေလာ့ေလးကုိ ဘူမွ လာမလည္ေတာ့ရင္ေတာ့ တရားခံ ဝက္ပဲဂ်...။
ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ပါေစရွင္...။
အမတငယ္။ 11. Sep. 2009; Friday; 11:22 P.M.
